Chung’s installation at the 2022 Bangkok Art Biennale consists of new and existing works that center on issues of conflict and forced migration, while foregrounding hope and healing as a way forward. if water has memories (2022), a new 3-channel video commissioned by the biennale, pays homage to those who were assaulted, raped, abducted, and lost their lives at sea during the height of pirate attacks on the post-1975 Vietnamese refugees in the Gulf of Thailand. With statistics, maps, and coordinates of pirate attack locations between October 1985 and June 1986 retrieved from the UNHCR archive, Chung worked with a Thai crew to film the body of water in the south of Thailand that witnessed Vietnamese refugees, mostly women, enduring unspeakable acts of violence. Revisiting the site of historical atrocities to perform a symbolic burial at sea, the work commemorates these lost lives and the fortitude of those who have survived such horrific memories. This poignant and visceral gesture of remembrance calls for acknowledgment and accountability that enable a healing process.
if water has memories (พ.ศ. 2565) งานวีดิทัศน์ 3 ช่องชิ้นใหม่ซึ่ง BAB สนับสนุนทุนสร้างงานนี้ระลึกถึงผู้คนที่ถูกทำร้าย กระทำชำเรา ลักพาตัวและเสียชีวิตในทะเลช่วงที่โจรสลัดซุ่มโจมตีผู้ลี้ภัยชาวเวียดนามหลังปี พ.ศ. 2518 มากที่สุดในอ่าวไทย โดยอาศัยสถิติ แผนที่และตำแหน่งการโจมตีของโจรสลัดระหว่างเดือนตุลาคม พ.ศ. 2528 ถึงมิถุนายน พ.ศ. 2529 ที่ได้สืบค้นจากคลังข้อมูลของสำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ ชุงได้ทำงานกับทีมงานชาวไทยถ่ายภาพน่านน้ำทางตอนใต้ของประเทศไทยซึ่งเป็นพยานเห็นเหตุการณ์การที่ผู้ลี้ภัยชาวเวียดนามที่ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงต้องทนต่อการกระทำเหี้ยมโหดเกินกว่าจะกล่าวถึงได้ ชุงได้ทำงานร่วมกับนักแต่งเพลงและกลุ่มนักดนตรีเพื่อสร้าง 5.1 เสียงเพลงรอบทิศทางสำหรับวิดีโอนี้
งานของชุงที่ได้ไปเยือนสถานที่เกิดเหตุการณ์เลวร้ายครั้งสำคัญเพื่อประกอบพิธีฝังศพในทะเลเชิงสัญลักษณ์นี้เป็นอนุสรณ์แด่ชีวิตที่สูญไปและความเข้มแข็งของผู้ที่รอดจากความทรงจำน่ากลัวเช่นนั้นมาได้ การกระทำเพื่อระลึกถึงอันสะเทือนความรู้สึกและลุ่มลึกนี้เรียกร้องการยอมรับและการแสดงความรับผิดชอบอันจะทำให้เกิดกระบวนการเยียวยา
ในการเรียงร้อยเสียงดนตรี กวีนิพนธ์ ภาพเคลื่อนไหว และความคิดต่างๆ งานชิ้นนี้ พิจารณาเรื่องการสูญเสียและผลกระทบทางจิตใจอย่างลึกซึ้ง และมนุษยธรรมภายในสิ่งที่ปราศจากมนุษยธรรม